Inmiddels ben ik weer een paar dagen verder, dus wordt het weer tijd voor een kort verhaal.
Na te zijn uitgecheckt bij mijn hostel werd ik opgepikt door Cristina en haar ouders. Eenmaal aangekomen in het huis van de familie maakte ik kennis met ze en kreeg ik rondleiding door het huis.
Zij wonen in Cumbaya, een plaats net buiten de stad. Daarna zijn Cristina en ik naar Quito gegaan om wat monumenten te bezichtigen. Onder andere Company of Jesus Church. Dit is een van de bekendste
kerken in Quito waar alles van goud is. Ook zijn wij nog een kerktoren ingeklommen, waar je een mooi uitzicht had over de stad. Na dit alles gezien te hebben gingen we terug naar huis. S'avonds heb
ik met de familie gevoetbald. Vreemd hoe snel je uitgeput bent door de hoogte. Het was erg leuk en een goede manier om de familie te leren kennen. Toen was het tijd om te gaan slapen, maar net toen
ik in bed lag begon alles op en neer te bewegen. Ik werd van links naar rechts geschud en op de gang hoorde ik de vader en moeder van Cristina schreeuwen. Het was een aardbeving en het Epicentrum
van de aardbeving lag hier in Cumbaya. De aardbeving had een schaal van 4.7. Enge ervaring, maar ik bleef er toch wel rustig onder.
De volgende dag ben ik met Cristina naar het midden van de aarde geweest. We hadden een tour geboekt. We begonnen deze tour met een bezoek aan de Pululahua vulkaan. Waar we een prachtig uitzicht
hadden. Onder aan de voet van de vulkaan wonen veel mensen.Daarna gingen we naar een indianen dorpje. Hier zag je hoe inheemse stammen leven/leefden. Ook heb ik
ervaren hoe het is om te lopen op het midden van de aarde. Ik deed mijn ogen dicht en je moest in een rechte lijn lopen. Het leek wel alsof ik op een evenwichtsbalk aan het lopen was, heel appart.
Daarna zijn we nog naar een monument geweest. Na deze tour waren we heel erg moe. We liepen naar het radiostation van Exa Fm. Zeer bekend hier. Ik kreeg een korte rondleiding en mocht nog even
achter de knoppen zitten. Het radiostation is van de opa van Cristina. Ook ben ik in de studio geweest waar televisieprogramma's worden gemaakt, interessant allemaal. Hierna zijn we met de auto
naar een monument gereden. Het was een groot beeld van de maagd van Quito. Daarna gingen we uiteten en kreeg ik alleen maar Ecuadoriaans eten voorgeschoteld. Hier was ik nog niet klaar voor en
daarna werd ik ook flink ziek tot op de dag van vandaag.
Alleen ben ik gisteren nog wel naar Otavalo geweest met Cristina. Ook al was ik flink ziek. Ik wilde Otavalo gewoon niet missen. We gingen hier naartoe met dezelfde organisatie als de dag ervoor.
We hadden een goede aanbieding gekregen. Normaal was de tour $60 en nu $40. De tour begon met een bezoek aan de Quitsato. Dit is een monument op een groot plein waar je door middel van de schaduw
kan zien hoe laat het is. Daarna kwamen we uit bij het meer van San Pablo. Een groot meer gelegen aan de voet van 2 vulkanen. Hierna gingen we naar de markt van Otavalo. Ik heb hier wat souveniers
gekocht. Toen gingen we naar de Quicocha vulkaan. Dit was echt schitterend. Wat een mooi uitzicht. Het is een vulkaan rondom een groot meer. Als laatste gingen we naar de Peguche waterval. Tijdens
de wandeling naar de waterval zagen wij nog een vogelspin. Deze was dood en werd door een kever meegesleurd. Cristina moet er niks van hebben. Het is zowiezo niet haar ding om in de bossen te lopen
waar insecten zijn. De waterval was mooi. Eenmaal terug in Quito werden we door de vader van Cristina opgehaald en toen we thuis waren zijn we gelijk gaan slapen. Ik heb me de hele dag door beroerd
gevoeld, maar ik ben toch blij dat ik naar Otavalo geweest ben.
Vandaag doe ik niks, omdat ik ziek ben. Ik hoop dat ik snel weer beter ben.